Bhagavad Gita: Chapter 14, Verse 27

ப்³ரஹ்மணோ ஹி ப்¹ரதி¹ஷ்டா²ஹமம்ருத¹ஸ்யாவ்யயஸ்ய ச¹ |

ஶாஶ்வத¹ஸ்ய ச¹ த⁴ர்மஸ்ய ஸுக²ஸ்யைகா¹ன்தி¹க¹ஸ்ய ச¹ ||27||

ப்ராஹ்மணஹ---—ப்ரஹ்மனின்; ஹி--—மட்டும்; பிரதிஷ்டா--—அடிப்படை; அஹம்--—நான்; அம்ருதஸ்ய—--அழியாதத; அவ்யயஸ்ய—--அழியாததின்; ச—--மற்றும்; ஶாஶ்வதஸ்ய—---நித்திய; ச—--மற்றும்; தர்மஸ்ய--—தர்மத்தின்; ஸுகஸ்ய---தெய்வீக பேரின்பத்தின்; ஐகாந்திகஸ்ய--—முடிவற்றதின்; ச-மற்றும்

Translation

BG 14.27: நான் உருவமற்ற, அழியாத, நித்திய தர்மத்தின் மற்றும் முடிவில்லாத தெய்வீக பேர் இன்பமான ப்ரஹ்மத்தின் அடிப்படை.

Commentary

முந்தைய வசனம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கும் உருவமற்ற ப்ரஹ்மனுக்கும் உள்ள உறவைப் பற்றிய கேள்வியை எழுப்பலாம். ஸர்வ வல்லமையுள்ள கடவுள் தனது ஆளுமையின் -- உருவமற்ற மற்றும் தனிப்பட்ட இரு அம்சங்களையும் கொண்டிருக்கிறார் என்று முன்னர் கூறப்பட்டது -. இங்கே, ஞானிகள் வழிபடும் உருவமற்ற ப்ரம்ஹன் கடவுளின் தனிப்பட்ட வடிவத்திலிருந்து வரும் ஒளி என்பதை ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் வெளிப்படுத்துகிறார்--உருவமற்ற பிரம்மத்திற்கு கடவுளின் தனிப்பட்ட வடிவம் அடிப்படை. பத்ம புராணம் கூறுகிறது:.

யன்னகெ²ந்து³ருச்¹சி¹ர்ப்³ரஹ்ம த்⁴யேயம் ப்³ரம்மாதி³பி¹ஹி ஸுரைஹி

கு³ணத்¹ரயமதீ¹த¹ம் த¹ம் வந்தே³ விருந்தா³வனேஶ்வரம் (பா¹தா¹ள கா²ண்டம் 77.60)

‘பிருந்தாவனத்தின் இறைவனான ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் பாதத்தின் கால் நகங்களிலிருந்து வெளிப்படும் ஒளி, ஞானிகளும், தேவலோகத் தேவர்களும் கூட தியானிக்கும் உன்னதமான ப்ரஹ்மம்.’. இவ்வாறே, சைதன்ய மஹாபிரபு கூறினார்:

த¹ன்ஹார அங்கே³ரா ஶுத்³த⁴ கி¹ரண-மண்ட³ல

உபநிஷத்³ க¹ஹே த¹ன்ரே ப்³ரஹ்ம ஸுநிர்மல

(சை¹த¹ன்ய ச¹ரிதா¹மிர்த¹ம், ஆதி³ லீலா 2.12)

‘கடவுளின் தெய்வீக உடலிலிருந்து வெளிப்படும் பிரகாசம், ப்ரஹ்மம் என்று உபநிடதங்கள் விவரிக்கின்றன.’ இவ்வாறு, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இந்த வசனத்தில், முக்குணங்களின் நோய்க்கான பரிகாரம், உன்னதமான இறைவனின் தனிப்பட்ட வடிவத்தில் அசையாத பக்தியில் ஈடுபடுவதே என்பதை சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி உறுதிப்படுத்துகிறார்.